رابطه بین حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادها در بین کارکنان

  هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادها در بین کارکنان دانشگاه اصفهان بر اساس مدل معادلات ساختاری بود. بدین منظور، از میان 884 نفرکارکنان مشغول به فعالیت در سال تحصیلی 1389-1388 تعداد 196 نفر به‌عنوان نمونه با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته آمادگی نظام پیشنهادها برای مؤلفه‌های (آمادگی فردی، آمادگی مدیران، آمادگی ساختاری، آمادگی فرهنگی) و پرسشنامه حمایت سازمانی (آیزنبرگ، 1986) استفاده گردید. هر دو پرسشنامه از لحاظ روایی دارای روایی محتوایی بوده و برای پایایی آن‌ها نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که پایایی پرسشنامه آمادگی استقرار نظام پیشنهادها 83/0، و حمایت سازمانی 89/0 به‌دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد حمایت سازمانی با استقرار نظام پیشنهادها دارای اثر مستقیم 96/0= β و همچنین، دارای اثرهای غیرمستقیم با آمادگی فردی کارکنان، 68/0= β، آمادگی مدیر، 81/0= β، آمادگی ساختاری، 80/0 = β و آمادگی فرهنگی، 78/0 = β، است (0001/0P=). بنابراین، یافته‌‌های حاصل از مدل معادله ساختاری نشان داد که ضریب اثر متغیر حمایت سازمانی بر آمادگی برای استقرار نظام پیشنهادها معنادار بوده است.